Blog

Imagine you can not only design personalised garments within minutes, but also try on these...

Schaars verlichte, rokerige jazz- en nachtclubs bevolkt door heren in smoking en dames in...

Drama! Op dit schilderij uit de collectie van het Muiderslot is de slotscène van Lucelle te zien...

The word arpillera comes from the Spanish term for burlap, as the vast majority of these...

Tijdens de negentiende en twintigste eeuw speelde fijn handwerk een belangrijke rol in het...

Handwerk vindt opnieuw z’n weg in het straatbeeld. Het modebrand The New Originals (TNO) plaatst...

Rond 1900 was kant alomtegenwoordig in de damesmode. Hoewel een groot deel van de kantproductie reeds machinaal gebeurde, bleef er interesse voor handgemaakte kant vanuit de bovenlaag van de samenleving – de burgerij en aristocratie. Een japon volledig vervaardigd uit handgemaakte kant was dus een echt statussymbool.

Een geliefd jasje kreeg een nieuw leven dankzij visible mending en daarmee ook extra betekenis: zicht­baar re­pa­re­ren zorgt voor troost en schoon­heid

Ik denk dat het heel herkenbaar is voor mensen die naaien, af en toe zie je een kledingstuk waarbij je direct denkt: dat wil ik maken! Myrthe Tielman neemt je stap voor stap mee in het maken van een reform blouse met smokwerk op basis van een voorbeeld uit de collectie van het Amsterdam Museum. 

In de huidige tentoonstelling in de damastweverij van het TextielMuseum wordt het ontwerp- en maakproces van damasten tafelgoed getoond. Een uniek verhaal vanwege de aansprekende ontwerpers, de bijzondere geschiedenis, de speciale toepassing, de artistieke en technische innovaties en de intrigerende weeftechniek.  

Tijdens de negentiende en twintigste eeuw speelde fijn handwerk een belangrijke rol in het naaionderwijs, ook coupe en het vervaardigen van kleding-illustraties werden als een belangrijke vaardigheid gezien. Oefeningen werden verzameld in schriften en albums waarvan een aantal te vinden zijn in de collectie van MoMu – Modemuseum Antwerpen.

Om een aandenken te hebben aan de overleden persoon en de verplichte sombere kleding een beetje ‘op te fleuren’ koos men vaak voor een rouwsieraad met een stukje haar, (melk)tand of foto van de overledene.

In dit blog gaat Bibi Poels dieper in op het belang van rouwsieraden door enkele historische voorbeelden uit te lichten.