Is mode het instrument? Dat is de kernvraag die gesteld werd tijdens de besloten workshop ‘Decolonizing Fashion’ – een intiem event waarin een divers netwerk samenkwamen. In dit blog neemt conservator Daan van Dartel je mee in dit dynamisch en divers gesprek.
‘Americana’ is een reeks korte informatieve verhalen over de Amerikaanse mode cultuur in Los Angeles. De stand van zaken in de modewereld, modemusea en de subculturen van de stad vormen de rode draad. In het eerste deel van de blogpost ‘Americana’: de stijl van L.A.
Met het project The Warp and Weft of Memory onderzoekt Renée turner de kledingkast van kunstenares Gisèle d'Ailly van Waterschoot an der Gracht. Wat was haar motivatie om Gisèle's kledingkast te onderzoeken, wat voor vrouw was Gisèle, hoe is Renée te werk gegaan, hoe presenteer je kleding online en welke keuzes heeft ze binnen haar onderzoek moeten maken?
Wat doe je wanneer een huwelijk abrupt is onderbroken door een overlijden? Velen zouden niet meteen zorgen maken over hun kledij, maar als vorst (of vorstelijk aanhang) heb je te maken met traditie. En ja, die traditie gaat gewoon (of juist!) door in tijden van rouw. Zoals een hofdame eens bejammerde: mijn werk zou zo veel makkelijker zijn als ik niet over de kleding hoefde na te denken!
Die laatste alinea bestaat namelijk uit kletspraat. Turner kijkt net zo weg als Gisèle deed en verstopt zich achter clichés. Ik ben er bovendien van overtuigd dat ook in die kledingcollectie van alles te vinden is dat naar Gisèle's duistere geschiedenis verwijst.
Dat is zeker waar, mijnheer Ligtvoet. Mij gaat het echter om een ander soort geschiedenis, die ook belangrijk is: een schat aan kleren, 'erfgoed' welbeschouwd, die het waard is te worden onderzocht door een specialist(e) op dat terrein. Met het 'onderzoek' door Renée Turner is dat absoluut niet gebeurd, hoe aardig het ook is om zomaar wat door haar website te bladeren.
Misschien is het goed eraan te herinneren dat Gisèle wist van het misbruik, het de ruimte gaf en het de facto financierde. Van de geschiedenis kun je alleen leren als je de geschiedenis, de hele geschiedenis wilt kennen.
Een mooi informatief verhaal over de website en het 'onderzoek' naar de garderobe van Gisèle d'Ailly. Maar wel erg mild. Had er maar iemand met kennis van kleding naar deze schat gekeken, en echt onderzoek (zonder aanhalingstekens) gedaan... Kan het alsnog gebeuren? Zijn alle kleren nog in het huis? Hier een link naar mijn teleurgestelde ilog: https://ileenmontijn.nl/ilog/giseles-garderobe/
Recente aanvullingen
Die laatste alinea bestaat namelijk uit kletspraat. Turner kijkt net zo weg als Gisèle deed en verstopt zich achter clichés. Ik ben er bovendien van overtuigd dat ook in die kledingcollectie van alles te vinden is dat naar Gisèle's duistere geschiedenis verwijst.
O, dat had ik niet begrepen. Excuses en dank!
Ik vond uw blogpost erg duidelijk en goed en reageerde op de laatste alinea van het stuk hier, waar ik zo mijn gedachten bij had.
Dat is zeker waar, mijnheer Ligtvoet. Mij gaat het echter om een ander soort geschiedenis, die ook belangrijk is: een schat aan kleren, 'erfgoed' welbeschouwd, die het waard is te worden onderzocht door een specialist(e) op dat terrein. Met het 'onderzoek' door Renée Turner is dat absoluut niet gebeurd, hoe aardig het ook is om zomaar wat door haar website te bladeren.
Misschien is het goed eraan te herinneren dat Gisèle wist van het misbruik, het de ruimte gaf en het de facto financierde. Van de geschiedenis kun je alleen leren als je de geschiedenis, de hele geschiedenis wilt kennen.
Een mooi informatief verhaal over de website en het 'onderzoek' naar de garderobe van Gisèle d'Ailly. Maar wel erg mild. Had er maar iemand met kennis van kleding naar deze schat gekeken, en echt onderzoek (zonder aanhalingstekens) gedaan... Kan het alsnog gebeuren? Zijn alle kleren nog in het huis? Hier een link naar mijn teleurgestelde ilog: https://ileenmontijn.nl/ilog/giseles-garderobe/