Zoeken

Wat heeft de duurzame mode van nu te maken met mode tijdens de Tweede Wereldoorlog? Een groter contrast is bijna niet denkbaar. Een groot tekort aan textiel versus een overvloed aan kleding.

Tot diep in de 20^e eeuw worden vrouwen vooral opgeleid tot huisvrouw en hulp. Meisjes leren handwerken met de basistechnieken voor het naaien, breien, en repareren van geweven en gebreide stoffen.

400 jaar geleden verzonk een schip voor de kust van Texel. In 2014 werd het schip ontdekt en werd er allerlei lading naar boven gehaald. Door nog onbekende omstandigheden is veel van de lading intact gebleven en niet vergaan zoals dat meestal gebeurd na zo veel jaar onder water te hebben gelegen. In ‘Textielschat uit zee’ vertellen textielrestauratoren in opleiding Sjoukje Telleman en Marijke de Bruijne over het eerste onderzoek.

Ieder jaar worden in Amsterdam de Denim Days georganiseerd. De Australische antropoloog Michael Taussig verwoordde het treffend: ‘To slip into your blue jeans is to slip into a surprising and unexpected encounter with the past, but without your having the faintest idea of what you are slipping into'.

De voorbereidingen voor de tentoonstelling ‘Sits: katoen in bloei’ in het Fries Museum zijn in...

Aaltje C. (*1926) uit Staphorst moet nog naar school als ze in de loop van 1939 al ‘voor nacht en dag uitbesteed’ is bij een boerenfamilie in het dorp. Een deel van haar loon kreeg zij uitbetaald in kleding.

Het oplappen van kapotte of ouderwetse spullen is de laatste jaren erg in de mode, niet alleen bij degenen die een meer duurzame samenleving nastreven. En het mag ook heel duidelijk zijn dat je iets hebt opgelapt. Dat geldt zeker voor kleding.

Is je jas stuk, dan kan je overwegen hem te laten reperaren. Het liefst op zo'n manier dat je niet meer kan zien dat de jas ooit kapot is geweest. Althans, zo doen we dat in het westen. In Japan gaat men van oudsher echter heel anders om met reparaties. 

Duurzaamheid van materialen en welzijn van mens en dier staan steeds meer in de belangstelling. Jonge ontwerpers experimenteren met minimalistische ontwerpen, pasvorm en productiemethode. Tijdens de Fashion Week van 2014 was dit goed te zien bij ontwerper Kim Bakker.

Op een zonovergoten zaterdag wachtte een tafel vol reststoffen op enthousiaste deelnemers. Toen het gezelschap compleet was, werden we rondgeleid langs verschillende wandkleden van de ontwerper. In 2015 maakte hij een omslag in zijn werk, omdat hij verdrietig werd van de manier waarop er wordt omgegaan met mode. “They eat fashion as if it were sandwiches”.

Van buitenaards spray-on fabric tot de nu toch wel oude-vertrouwde rits. In de 20ste eeuw stapelden de vernieuwingen in de mode zich maar op!