Audrey Hepburn is altijd belangrijk geweest in ons huishouden, mijn moeder aanbid haar als actrice en stijlicoon. Ik ben opgegroeid met haar films en heb talloze Audrey gerelateerde cadeaus gegeven met verjaardagen en moederdag. Een bezoek aan de tentoonstelling van het Gemeentemuseum was dan ook een groot plezier. Deze vrouw was ook nog eens de muze van ontwerper Hubert de Givenchy.
Gruwelijk, maar soms toch ook wel beestachtig mooi: bont. Onze voorouders hadden er geen problemen mee zich te wagen in een vossenvachtje of apenbontje. Tegenwoordig ligt dat natuurlijk wel anders, maar ja, dat verandert de geschiedenis niet...
Halloween is een eeuwenoude traditie waarbij verkleden altijd een belangrijke rol heeft gespeeld. Vroeger koos men het liefst voor een eng kostuum maar tegenwoordig is van alles mogelijk.
Redingote d'homme of 'mannenjas': zo werd deze jasjurk voor vrouwen eerst op modeprenten genoemd. Het is niet gek dat de redingote populair werd onder zowel vrouwen als mannen. De stevige, maar lichte wollen stof hield dragers lekker warm en de mouwen beschermden goed tegen de regen.
Voor het project ‘Verborgen dracht in de schijnwerpers’, belicht Martine Teunissen (Beleef het verleden) replica’s gemaakt naar aanleiding van archeologische textielvondsten. Leuk om naar te kijken, maar ook om zelf mee aan de slag te gaan! Martine beschrijft in deze blog post hoe je zelf een vroeg 17de eeuwse huik kan maken (vergeet ons vooral niet te taggen als je jouw creatie deelt op social media!)
Het klassieke modehuis Hermès ging eind jaren 90 in zee met een ontwerper die bepaald niet als traditioneel bekend stond: de onstuimige Martin Margiela. Uiteindelijk bracht hij een wervelwind aan textieltoepassingen, met een buitengewoon uitgekiende twist op traditie.
"Tornsters gevraagd": tornen is frustrerend als er bij het naaien iets mis is gegaan, maar hoopvol als oude kleren na het tornen een nieuw leven wordt gegund. Deze post is een bewerking van het hoofdstuk 'Toveren met naald en draad' uit het boek Tot op de draad.
Margrieten waren de lievelingsbloemen van Koningin Wilhelmina, die Paleis Het Loo tot aan haar dood in 1962 bewoonde. Conservator kostuum en textiel Trudie Rosa de Carvalho van Paleis het Loo kijkt voor ons de aanwezigheid van magrieten op de baljapon die Wilhelmina als zestienjarige droeg op haar eerste hofbal.