Hoewel de precieze openingsdatum vooralsnog in het ongewisse blijft door toedoen van you-know-who, is er hard gewerkt in het Centraal Museum Utrecht om een spetterende tentoonstelling te presenteren die een onderbelichte kant van de modegeschiedenis in de spotlights zet. Tot die tijd is hier alvast een voorproefje.
De tentoonstelling Screenwear – Exploring Digital Fashion in het Design Museum Den Bosch biedt een inkijk in de korte geschiedenis van het opkomende fenomeen van digitale mode. Modemuze ging in gesprek met de curatoren: hoe cureer je een tentoonstelling over digitale mode?
Om een aandenken te hebben aan de overleden persoon en de verplichte sombere kleding een beetje ‘op te fleuren’ koos men vaak voor een rouwsieraad met een stukje haar, (melk)tand of foto van de overledene.
In dit blog gaat Bibi Poels dieper in op het belang van rouwsieraden door enkele historische voorbeelden uit te lichten.
Hoe vertaal je als drager je inspiraties naar modest fashion? En wat gebeurt er als het aanbod er niet is? In dit blog vertelt Sabrunnisa Cakmak meer over haar hijab-reis en hoe ze street fashion vertaalt naar modesty.
In de laatste dertig jaar heeft een enorme groei plaatsgevonden in de hedendaagse modewereld, met name in Indonesië. Een aantal ontwerpers grijpt terug op lokale textieltradities in combinatie met hedendaagse verhalen, of gaan mee in globale trends en materialen. Lees in dit blog verder over welke Indonesische ontwerpers je in de gaten moet houden.
De Amerikaanse cowboy is een personificatie van moed, vaardigheid en individualisme. In de media kennen we de cowboy alleen als een witte man, maar dit blijkt toch historisch incorrect te zijn. In dit blog lees je meer over hoe mode en populaire cultuur wordt ingezet om de onderbelichte verhalen van black cowboys aan het licht te brengen.
In 2010 liet Frits Liefkes via een legaat zijn bijzondere collectie Indonesische kunst en materiële cultuur na aan Museum Volkenkunde. De sieraden die Liefkes had verzameld vormen nog altijd een spectaculaire aanvulling op de collectie van het museum. In deze serie bespreken we drie topstukken.
Het modehuis Hermès heeft een aantal van de meest iconische handtassen van de twintigste eeuw ontworpen, zoals de Birkin en de Kelly. Het zijn statussymbolen en het “it”-gehalte van deze handtassen dringt andere handtassen van Hermès meer op de achtergrond. De muzen en het achtergrondverhaal van zowel de Birkin als de Kelly zijn gekend, maar ook achter andere handtassen zoals de Balle de Golf en de Constance gaan fascinerende verhalen schuil.
Onafgewerkte kledingstukken en duidelijk zichtbare voeringen en naden tegenover Birkin bags en carrésjaals met weelderige prints. Hoe kon het dat een onconventionele ontwerper als Martin Margiela het traditionele modehuis Hermès ging leiden? In de eerste van de tweedelige blog vertelt Nora Veerman over het oog dat Margiela heeft voor ambacht en moderniteit.
Het TextielMuseum heeft een grote collectie stalenboeken die onlangs werden gebruikt voor een vergelijkend onderzoek naar streekdracht en stalenboeken in Brabantse en Limburgse musea en archieven. (Een bewerking van een lezing van Renate van de Weijer over de Tilburgse stalenboeken.)