Moftas

Het klinkt een beetje cryptisch, een moftas. In de jaren 1930 was het helemaal hip om er een te hebben, een tas gemaakt van een oudere mof. De zijkanten van de mof werden dicht gemaakt, en er werd een klepsluiting gemaakt met een drukknoop. In de voering zijn twee aparte vakken, waarvan één zelfs met een opmaakspiegeltje erin. De tas kan als schoudertas of handtas gedragen worden.

Astrakan bont

Het hergebruik van een mof klinkt duurzaam, maar aan het modieuze zwarte astrakan kleeft een iets minder mooi verhaal. Aststrakan is dichtgekrulde bont van het karakoelschaap, dat leeft in Centraal Azië. Voor dit bont wordt een lammetje van maximaal drie dagen oud gebruikt, of een lammetje dat nog niet geboren is. Na drie dagen verdwijnen de krullen uit de vacht. Hoewel het gebruik van astrakan bont waarschijnlijk voorkomt uit natuurlijk gestorven lammetjes, worden er ook dieren speciaal voor gefokt.

In Centraal Azië en het Midden-Oosten wordt het bont al eeuwen gebruikt, bijvoorbeeld voor hoeden. In de 19^de eeuw is astrakan ook op modeplaten te zien, en wordt genoemd bij winkels. Het werd in de tweede helft van de 19^de eeuw vooral gebruikt om kragen en randen mee af te zetten, maar er waren ook jasjes en capes van astrakan te koop. In de 20^ste eeuw was het tijdens de Eerste Wereldoorlog in de mode, maar ook vanaf eind jaren 1920 tot ver in de jaren 1930. Af en toe duikt het nu nog steeds weer op in de haute couture mode. Tegenstanders van astrakan bont waren er in de 19^de eeuw ook al, maar er is nog steeds geen diervriendelijke manier van het verkrijgen van astrakan bont.