Aanvullingen
Vul deze informatie aan of geef een reactie
Vintage & de stijl van vroeger
22
1
In deze laatste blog in de serie over vintage ga ik in op het creëren van een vintage ‘look’ aan de hand van stijlregels van weleer. Vrouwen voelden vroeger vaak feilloos aan wat wel en niet bij elkaar gedragen kon worden; voor ons komen al deze regels archaïsch en bijna onhaalbaar over. Toch is het interessant oude stijlgidsjes en adviezen door te nemen. Dit meer ter inspiratie en vermaak dan om de raadgevingen klakkeloos over te nemen.
De stijl van toen
De meeste mensen dragen vintage als onderdeel van een ‘moderne’ outfit; sommigen kiezen echter voor een look die helemaal past binnen een bepaalde tijd. Persoonlijk doe ik dit laatste het liefst en zie ik het als een uitdaging ensembles bij elkaar te zoeken, die niet alleen bij een tijdsbeeld passen maar ook aansluiten bij de etiquette van vroeger. Over het algemeen waren outfits meer ‘matchy-matchy’ (maar niet per se ton sur ton) dan we vandaag de dag gewend zijn. In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht werden ook veel (felle) kleuren gebruikt in opvallende combinaties.
Waar we nu een outfit voor de hele dag kiezen, maakte men tot aan de jaren 60 verschil tussen de ochtend en de middag (behalve als men werkte). De ochtend was de tijd voor simpele combinaties van blouse/trui met rok terwijl de (na)middag was voorbehouden aan meer ‘geklede’ japonnen en pakjes. ’s Avonds kon je je dan nog eens omkleden voor het diner, waarbij een lange jurk niet ongebruikelijk was, zeker voor de Tweede Wereldoorlog.
De cocktailjurk maakte vanaf de late jaren 1930 opgang en was multifunctioneel voor zowel de middag als de avond. De meeste vintage die over is gebleven valt in de ‘geklede’ categorie omdat dit nu eenmaal de kleren zijn die bewaard werden.
Afb. 2 Voor verschillende dagdelen droeg men verschillende kleren: rok en blouse voor de ochtend, geklede japon voor de namiddag en evt. een lange japon voor de avond.
Belangrijk waren ook passende accessoires: een dame ging de deur niet uit zonder hoed en handschoenen. Die hoed werd overdag eigenlijk nooit afgezet; ook niet in een restaurant of op bezoek bij een vriendin. Handschoenen gingen alleen bij het eten uit. In haar boekje Mode en Stijl schrijft Constance Wibaut dat men nog eerder zonder hoed dan zonder handschoenen de deur uit ging. Dit kunnen wij ons nauwelijks voorstellen. Eerlijkheidshalve moet ik bekennen altijd handschoenen uit te zoeken maar deze meestal al snel in mijn handtas te laten verdwijnen, omdat het dragen toch wel lastig is.
Welke accessoires passend waren bij elkaar en welke gelegenheid, luisterde vrij nauw zoals te zien is in deze quiz uit het Franse modeblad Marie-Claire uit 1940. De juiste accessoires moeten bij drie verschillende pakjes worden gezocht:
Afb. 3 Quiz uit Marie-Claire, 1940
Bij het sportieve tweedpakje (links) met broekrok hoort een vilten hoed (G), want dat is sportief en de enige hoed zonder voile, schoenen van kalfsleer (D) (ook sportief) en bijpassende tas (H) en varkensleren handschoenen (I).
Bij het blauwe krijtstreeppakje (rechts) voor in de stad horen de tas (J) en schoenen (C) van krokodil omdat dit materiaal iets gekleder is en leersoorten zo veel mogelijk werden afgestemd. De suède handschoenen (A) passen niet alleen qua kleur maar ook qua materiaal, suède gold als gekleed (en juist niet sportief). Hierbij werd de strohoed met velours (B) gedragen.
Bij het zijden visitepakje (midden) horen de lakschoentjes (E), de tas met juwelen bezet handvat (L), de geborduurde handschoenen (F) en de hoed met vogelvleugels (ailes d'un oiseau) (K). Kortom de meeste tierlantijntjes, hoed en handschoenen in dezelfde kleur.
Bij het aanschaffen van accessoires raadt Wibaut vrouwen aan te kopen wat bij zo veel mogelijk kleding past. Omdat alles vroeger kostbaarder was dan vandaag de dag bezaten zelfs rijke mensen veel minder kleding dan wij gewend zijn. Wie met het dragen van vintage begint heeft echter ook wat aan haar raad, omdat een verzameling moet groeien waardoor de garderobe in het begin beperkt is.
Persoonlijke stijl
Tot slot nog even kort over mijn persoonlijke stijl: de regels van vroeger vind ik erg interessant maar ik lap ze ook regelmatig aan mijn laars. Wel vind ik het leuk om een outfit qua kleur en materiaal goed af te stemmen en draag ik graag een hoed om het af te maken. Hier een aantal voorbeelden op Instagram van outfits die ik de laatste tijd heb gedragen. Voor meer zie mijn Instagram @birtheweijkamp.
Afb. 4 Lente en zomer: strohoeden en bloemen
Afb. 5 Lente: frisse kleuren
Afb. 6 Winter: Gedempt palet
Niet alleen oude bronnen inspireren me, maar ook de ‘vintage community’ speelt een belangrijke rol. Sociale media, met name Facebook en Instagram zijn hierbij belangrijke communicatiemiddelen. Hoewel dragers van vintage een zekere hang naar het verleden hebben worden de moderne middelen over het algemeen omarmd om gelijkgestemden over de hele wereld te vinden en te volgen. Het delen met anderen maakt het dragen van vintage extra leuk en zorgt ervoor dat kennis snel kan worden gedeeld.
Om af te sluiten nog een raadsel uit een tijdschrift uit 1937:
Afb 7 Prijsvraag uit ‘Het Rijk der Vrouw’, 1937
De arme mevrouw Ixe ging op maar liefst zes punten de mist in. De antwoorden zijn te vinden op mijn persoonlijke blog.
Dit was de laatste blog in de serie over het dragen van vintage door Birthe Weijkamp. Hieronder links naar de andere blogs
Voor meer informatie en inspiratie
- Amy Groskamp-ten Have, Hoe hoort het eigenlijk?, 1939, digitaal beschikbaar
- Constance Wibaut, Mode en Stijl, C. A. J. van Dishoeck, Bussum, 1958
- Christian Dior’s little dictionary of fashion, a guide to dress sense for every woman, Cassell & Co. Ltd., Londen, 1954
- Vintagewardrobe-of-missb.blogspot.nl (persoonlijke blog & Engelse versie van deze blog)
Hoofdbeeld: Vogue Paris 1938 waarop felle kleurcombinaties te zien zijn
Deel
Dankjewel voor deze heerlijke uitleg. Toen was het straatbeeld(aangenaam) mooi. Nu is alles zo'n beetje gemakzucht-jeans aan en 'eenheidsworst' jammer.