De zestiende eeuw

De 17 schutters van Rot F zijn in twee rijen geportretteerd, gescheiden door een balustrade. De schutter middenvoor draagt een wambuis in de stijl van de spletenmode: de rode hemdsmouwen zijn zichtbaar door de kapmouwen van het wambuis heen.

Een plooikraag is een ronde kraag van geplooid fijn linnen batist. Later werd dit nog versierd met kant. Het dragen van een dergelijke kraag was in de 16e eeuw mode aan het Spaanse hof. Deze mode werd in de Nederlanden, die onder sterke Spaanse invloed stonden, overgenomen. In dit portret draagt Wynolt Feelinck niet alleen een plooikraag, maar hij is eveneens naar de laatste spletenmode gekleed. Zijn wambuis sluit, wederom onder Spaanse invloed, hoog aan.

Aanvankelijk waren de geplooide kragen klein, stijf en regelmatig geplooid, maar ze werden in de loop van de jaren allengs groter, rommeliger en meer versierd. Soms was er wel 15 meter batist nodig voor een enkele kraag. Andries van der Muelen draagt in dit schilderij een iets grote kraag in combinatie met een wambuis in de typische stijl van de spletenmode.

De kragen werden zo groot dat ze met een metalen draadwerkje, de portefraes, moesten worden ondersteund. Dit portefraes was van metaaldraad en omwonden met zilver- of gouddraad. De mode kwam tot een einde omstreeks 1630, waarna platte liggende kragen in de mode kwamen.

De dure kragen werden gedragen door de welgestelden en waren populair bij zowel mannen als vrouwen. De laatsten moesten hun haren omhoog kammen zodat deze niet verstrikt raakten in de kraag. Heren droegen hun haren in deze periode kort, ook om niet verstrikt te raken in de plooien van de kraag.