Merklap

De doek is met een kruissteeklijn verdeeld in twee helften. Op de rechter helft sierranden onder elkaar, de maakster is aan een tweede rij begonnen. Daarnaast een man en een vrouw aan weerszijden van een boom en een Lam Godsmotief in een huisje. Op de linker helft van de doek geometrische motieven, boommotieven, een vogel, een mensfiguur, restanten van een tekst. Links een zelfkant, overige zijden gezoomd. Geborduurd met zijde. Ongedateerd. De doek is d.m.v.een kruissteeklijn verdeeld in twee helften. Op de rechter helft rechts van boven tot onder een aantal sierranden onder elkaar. Daarnaast, haaks daarop geborduurd een man en een vrouw aan weerszijde van een boom in een vierkante geblokte pot. de man heeft een vogel in de hand, de vrouw bloemen(?). Vervolgens een Langodsmotief in een huisje (tabernakel(?), een sierrand evenwijdig aan de overige en een aanzet tot nog een rand. Kleinere motieven: een boom, een tak met vogels, een kussen. Op de linker helft van de doek, geborduurd in de richting van de lengtestreep: geometrische motieven, boommotieven, een vogel, een mensfiguur, enkele randjes en restanten van een tekst. Links een zelfkant, overige zijden gezoomd. Het Zuiderzeemuseum heeft bijna driehonderd merklappen. Enkele daarvan zijn 17de-eeuws, een groot aantal 18de- en de rest is 19de-eeuws. Merklappen werden gemaakt door meisjes tussen de zes en twaalf jaar. Dat deden ze niet uit tijdverdrijf, maar uit pure noodzaak. Alle textiel werd tot laat in de 19de eeuw thuis genaaid, versierd, gemerkt en versteld. Op merklappen werden de benodigde technieken daarvoor geoefend. Het borduren van het alfabet had ook tot doel de meisjes te leren lezen. Ze leerden Gotische letters omdat de bijbel in dit schrift was gedrukt. Een merklap is dus geen volkskunst, maar een leermiddel.