Rubberen badmuts, 1910–1920

Baden in de rivier of zee werd in de tijd van deze badmuts aangeraden, maar bloot zwemmen was taboe. Voor zowel heren als dames was de bedekkende badkleding pas compleet met een badmuts. Deze was meestal gemaakt van dezelfde stof als het badpak. Zedelijkheid was niet de enige reden voor de vele kleding. Ook gezondheid speelde daarbij een rol. Ongeoefende zwemmers zouden hoofdpijn krijgen van het koude water. Dat kon voorkomen worden door het hoofd van tevoren nat te maken en nat te houden. Het handboek 'Baden, wasschen en zwemmen' uit 1887 raadde aan een badmuts te dragen van grove wol om het hoofd koel en nat te houden. Dat niet iedereen nat haar wilde hebben, bewijst deze badmuts uit circa 1910, die juist van kunstvezel is vervaardigd.