Denim als tweede huid
Wegwerpmode is een hedendaags fenomeen. Toch is voor een grote groep juist het behouden van kleding uiterst belangrijk. Zij hebben een sterke, persoonlijke band met hun kledingstukken. Voor de nieuwe editie van ‘Straatmode’ zocht ik opnieuw naar bijzondere kledingverhalen. Zo kwam ik Henri tegen; een denim-liefhebber die net zijn broeken had laten repareren bij de Levi’s.
Oud en opgelapt
Henri vertelt: “Denim is mijn tweede huid, maar ik ben niet iemand die bezig is met de laatste mode. Ik vind het leuk als de broek zo oud mogelijk is en van alle kanten versteld, zodat mensen denken ‘dat kan niet’. Er zit historie in zo’n broek. In mijn outfit probeer ik altijd een combinatie te maken tussen zo’n jeansbroek en iets netjes. Dat contrast vind ik heel mooi.”
Een Volkswagen Jeans
“De achterburen in Sittard hadden een Volkswagen Jeans. Het was een speciale editie van de Volkswagen Kever uit de jaren ‘70. Binnen had deze denim bekleding en van buiten was de auto knaloranje. We zaten met 8 kinderen achterin tegen het raam en de bekleding aangeplakt. Ik denk dat alles wat je in je leven aanschaft, gebaseerd is op eerdere ervaringen. Misschien is mijn fascinatie voor Levi’s spijkerbroeken onbewust beïnvloed door die Volkswagen.”
Eindeloos repareren
“Inmiddels draag ik al sinds mijn elfde Levi’s jeans. De broek in mijn handen is ongeveer 20 jaar oud, maar ik laat ze al zo’n 10 jaar repareren. Ik koop alleen maar Levi’s omdat het voor mij een makkelijke en fijne broek is. Als er wat aan mankeert, laat ik ze weer bij Levi’s repareren. Dit wordt door hele leuke vlotte kerels gedaan. Ze hebben vrij spel om het te repareren en daar hebben ze veel plezier mee. Ze maken er een kunstwerk van, vooral binnenin.”
“Vroeger kocht je kleding voor het leven; en dat is mijn geval eigenlijk nog steeds zo. Denim is wel echt mijn ding. Zo heb ik in mijn testament staan dat ik na mijn overlijden gecremeerd wil worden in mijn lievelingsjeans. Het is als mijn tweede huid: ik leeft ermee, dus ik ga er ook mee dood. Je maakt de cirkel rond.”
Maar hoe zit het met gerepareerde broeken in de Nederlandse museumcollecties? Vindt dit soort kleding ook hun weg naar het museum?
Iconische Levi 501
Dit verhaal inspireerde mij om in de modecollectie op Modemuze op zoek te gaan naar herstelde jeans. Een broek die net zoals die van Henri een waar kunstwerk is geworden. Museum Rotterdam heeft een mooi exemplaar; een Levi’s van het model 501 uit 1990/1994. Het model 501 is de ‘oer-spijkerbroek’, de allereerste die in 1873 het levenslicht zag. Natuurlijk is in de loop van die bijna 150 jaar het model wel stukje bij beetje veranderd.
De 501 was in de jaren 1990 ‘de meest coole spijkerbroek’. Tussen 1985 en 1993 groeide de verkoop van de Levi’s 501 in Europa met 528 procent.[1] Dit had waarschijnlijk te maken met de bekende en enorm populaire Levi’s reclame in de Launderette met zanger Nick Kamen in 1985. Maar ook Madonna inspireerde duizenden tieners met het dragen van een 501 door de cover van ‘Like a Prayer’ en Bruce Springsteen in zijn ‘Born in the USA’.
Jeugdcultuur in de verzameling van Museum Rotterdam
De drager van het exemplaar in Museum Rotterdam, Rob Geerlings, repareerde zijn broek op een bijzondere manier. Hij lapte de broek steeds zelf op met stof van andere Levi’s 501. De pijpen bestaan uit ongeveer drie lagen stof, met gaten en rafels in de zakpartijen. De broek werd gedragen met zwaar verbleekte katoenen sweatshirts, blouses en een spijkerjack; een typisch outfit van de jaren 90.
Levenslang ging de broek niet mee. De vele lagen lappen die werden ingenaaid, maakten de broek uiteindelijk te klein voor de drager. Hij schonk de broek daarom aan het museum, dat voorbeelden van stedelijke jeugdcultuur verzamelt. Juist het conserveren van deze zelfreparaties is nu de verantwoordelijkheid van museumrestaurateurs. Het stokje is doorgegeven, maar nu in een andere context.
Lees verder
Driewekelijks verschijnt een nieuwe straatmode/Modemuze match in de straatkranten Z! (Amsterdam) & Straatnieuws (Utrecht). De doelstelling van deze kranten is dak- en thuislozen te helpen zichzelf te helpen. Door de verkoop van de krant kunnen dak- en thuislozen een bescheiden inkomen verwerven en (weer) een basis opbouwen van ritme, sociale contacten en zelfrespect. Het nummer met de nieuwe match kunt u nu al op straat kopen.
Andere straatmode verhalen op Modemuze:
- Vintageliefde voor 'Postwar fashion'
- Mannen en geborduurde bloemen
- De flat cap is back
- Straatmode: de camouflage print
[1] Het Parool, 13-07-1994
Deel
Aanvullingen
Vul deze informatie aan of geef een reactie
Reactie