Witte quechquémitl met geborduurde bloemmotieven

Deze quechquémitl (een borst- en schoudergewaad) is op het trapweefgetouw (in het Spaans bekend als telar colonial) geweven met naturelkleurige katoen. De gebruikte weeftechniek is de 'tafetán' techniek, ook belend als 'tejido sencillo' (eenvoudige weefsel). Deze techniek is de meest eenvoudige, omdat zowel de schering en de inslag eenvoudig zijn: één draad van de schering kruist één draad van de inslag. De quechquémitl is geborduurd met fabriekswol door gebruik te maken van de kruissteek techniek in overwegend rood-lila tinten. Een borduursel is een decoratieve techniek waarbij extra draden aan het weefsel worden toegevoegd na het weven. Er zijn motieven geborduurd van bloemen met acht bloembladen (dit kan refereren naar het levensboom), met kleine vogels en zoogdieren. De motieven zijn identiek aan de voor- en achterzijde van de quechquémitl. Op de schouders zijn twee geometrische motieven van bloemen aangebracht. De gebruikte kleuren van de borduursels zijn oranje, rood, en groen. De motieven bestaan uit gestileerde planten en bloemen en enkele dierfiguurtjes. De quechquémitl is gekocht voor een prijs van 190 pesos, ca. f 42,--. Het is afkomstig uit Tancanhuitz, SLP. Huipiles en quechquémitl (voor beide kledingstukken zijn geen goede equivalenten in de Nederlandse taal te vinden) zijn de traditionele kledingstukken bij uitstek van de Indiaanse vrouw in Mexico. De huipil is een in essentie eenvoudig rechthoekig, mouwloos kledingstuk dat de schouders en een deel van de armen bedekt en in de lengte tot op de heupen kan vallen, maar elders tot aan de enkels reikt. Met het dragen ervan worden vele aspecten van het sociale leven tot uiting gebracht. Dat geldt eveneens voor de quechquémitl dat in principe meer een schoudergewaad is. De verschillende huipiles en quechquémitl onderscheiden zich van elkaar naar vorm en toegepaste weef- en versieringstechnieken, evenals de omvang en aard van de decoratieve patronen en motieven - deze elementen hangen veelal samen met de eigen identiteit van de verschillende etnische groepen. Het is interessant te zien dat het verspreidingsgebied van beide kledingstukken in de 20ste eeuw nagenoeg geen overlap kent: als een groep zich kleedt met de huipil, ontbreekt de quechquémitl en omgekeerd. In de precolumbiaanse tijd was dit niet het geval en bestonden beide kledingstukken naast elkaar en werden in sommige gevallen zelfs over elkaar gedragen, zoals uit Mixteekse codices blijkt.