Quechquemitl

Bij gaasachtig weefsel worden de oneven draden van de schering met de even draden gekruist, voordat de inslag wordt doorgetrokken. Deze techniek bevat zeer complexe variaties. Een belangrijk kenmerk bij gaasweefsel is dat het weefsel weinig dichtheid bevat. De quechquemitl wordt met de punten voor en achter gedragen. Huipiles en quechquemitl (voor beide kledingstukken zijn geen goede equivalenten in de Nederlandse taal te vinden) zijn de traditionele kledingstukken bij uitstek van de Indiaanse vrouw in Mexico. De huipil is een in essentie eenvoudig rechthoekig, mouwloos kledingstuk dat de schouders en een deel van de armen bedekt en in de lengte tot op de heupen kan vallen, maar elders tot aan de enkels reikt. Met het dragen ervan worden vele aspecten van het sociale leven tot uiting gebracht. Dat geldt eveneens voor de quechquemitl dat in principe meer een schoudergewaad is. De verschillende huipiles en quechquemitl onderscheiden zich van elkaar naar vorm en toegepaste weef- en versieringstechnieken, alsmede de omvang en aard van de decoratieve patronen en motieven - deze elementen hangen veelal samen met de eigen identiteit van de verschillende ethnische groepen. Het is interessant te zien dat het verspreidingsgebied van beide kledingstukken in de 20ste eeuw nagenoeg geen overlap kent: als een groep zich kleedt met de huipil, ontbreekt de quechquemitl en omgekeerd. In de precolumbiaanse tijd was dit niet het geval en bestonden beide kledingstukken naast elkaar en werden in sommige gevallen zelfs over elkaar gedragen, zoals uit Mixteekse codices blijkt.