Huipil

 

Functie: Het vrouwelijke kledingrepertoire bestaat uit een meerkleurig bovenstuk genaamd huipil; een rok genaamd falda of corte; een geborduurd of geweven ceintuur genaamd faja; versiering voor...

Doorzoek de website met tags
Objectnummer
RV-5969-5
Instelling
Stichting Nationaal Museum van Wereldculturen
Periode
1937-1939
Herkomst
Totonicapán

Functie: Het vrouwelijke kledingrepertoire bestaat uit een meerkleurig bovenstuk genaamd huipil; een rok genaamd falda of corte; een geborduurd of geweven ceintuur genaamd faja; versiering voor het hoofd en haar genaamd cinta; en een doek voor verschillende doeleinden genaamd tzute of servilleta. Volgens Osborne (1935) is het woord huipil afgeleid van het Azteekse woord Huipili wat 'mijn bedekking' betekent. De meeste huipils zijn geweven op een heupweefgetouw, maar in sommige gebieden zijn deze vervangen door een trapweefgetouw of soms zelfs huipils gemaakt in de fabriek. Er is grote variatie per dorp in de manier waarop ze gemaakt zijn, gedragen worden en versierd zijn. De huipil is opgebouwd uit één, twee of drie banen stof. Als meerdere banen gebruikt worden, worden deze aan elkaar genaaid d.m.v. een decoratieve oversteek genaamd randa. De opening voor het hoofd is rond, vierkant of V-vormig als een huipil uit één of drie panelen is gemaakt. De huipil kan los gedragen worden of in de rok worden gestopt. De meest voorkomende methode die gebruikt wordt om de huipil te versieren is borduren. Er zijn huipils voor iedere dag en huipils die voor speciale gelegenheden zoals bruiloften en cofradia gebruikt worden. Een vrouw kan maanden bezig zijn met het weven van een huipil. Door de keuze van design, materiaal en afwerk techniek kan informatie gelezen worden over de vrouw haar herkomst, haar sociale status, religieuze achtergrond en individuele persoonlijkheid. Beschrijving: Deze huipil is gemaakt uit twee banen stof (wit katoen). Ter hoogte van de halsopening en de schouders is versiering geweven in de kleuren donker blauw en licht blauw (jaspe). De ingeweven motieven bestaan uit geometrische vormen, voornamelijk diamant motief, kruismotief, vogel motief, vrouw motief (met rode accenten) en zigzag motief. Deze motieven zijn in lange banen over de breedte van de huipil geweven. voor de halsopening is een stuk tussen de twee banen stof niet aan elkaar bevestigd. De banen zijn echter vluchtig aan elkaar bevestigd Techniek: Deze huipil is geweven op een trapweefgetouw. De jaspe is met een frame gemaakt. Dit maakt de huipil een zeer complex stuk. Literatuur: Osborne, Lilly de Jongh (1935) Guatemala Textiles. New Orleans: Dept. Of Middle American Research, the Tulane University of Louisiana

Aanvullingen

Vul deze informatie aan of geef een reactie

Reactie