Zomerdracht voor vrouw

Karen Anne Logje Gaup, de maakster van deze blauwe wollen 'jurk', naaide dit kledingstuk voor haarzelf en heeft het zelf gedragen. Zij versierde de 'kufte'met gekleurde bandjes, die in de winkel of op de markt gekocht worden. Het aantal en de rangschikking van deze bandjes onderscheidt de ene groep Saami van de andere. Karakteristiek zijn de drie of vijf verticale stroken op het rugpand. De mannendracht heeft een opstaande rand aan de hals die ook is afgezet met bandjes. Bij de vrouwendracht, zoals dit exemplaar, ontbreekt de kraag. Vrouwenjassen hebben veel inzetstukken, die het achterpand erg ruim maken vanaf de taille en die de bewegingen accentueren. Vooral jonge vrouwen maken hier gebruik van om de aandacht van de jongens te trekken. Tegenwoordig wordt het kostuum vooral door de wat oudere Samen in de traditionele rendierhouderijgebieden nog dagelijks gedragen. Voor veel Samen is het kostuum een dracht die alleen nog op hoogtijdagen gedragen wordt. Maar jongeren hebben weer de neiging deze kleding aan te trekken als ze naar school gaan. De kleding wordt beschouwd en gedragen als een uiting van de eigen Samische cultuur, de jongeren laten hiermee zien dat ze niet van plan zijn hun eigen cultuur op te geven. Zo speelt traditionele kleding, waarin overigens door de jeugd subtiele veranderingen worden aangebracht die soms mode worden, een rol in de beleving van de eigen identiteit en zij is vaak een duidelijk en provocerend element bij de strijd om eigen landrechten.