Witte quechquémitl met geometrische motieven

Deze quechquémitl is waarschijnlijk in een heupweefgetouw geweven met katoen en wol. Het witte gedeelte van de quechquémitl bestaat uit gaasweefsel: de oneven draden van de schering worden met de even draden gekruist, voordat de inslag wordt doorgetrokken. Deze techniek bevat zeer complexe variaties. Een belangrijk kenmerk bij gaasweefsel is dat het weefsel weinig dichtheid bevat. Verder zijn de schouders versierd met geometrische motieven met wol. De gebruikte techniek is hilvanado (borduursel). Huipiles en quechquémitl (voor beide kledingstukken zijn geen goede equivalenten in de Nederlandse taal te vinden) zijn de traditionele kledingstukken bij uitstek van de Indiaanse vrouw in Mexico. De huipil is een in essentie eenvoudig rechthoekig, mouwloos kledingstuk dat de schouders en een deel van de armen bedekt en in de lengte tot op de heupen kan vallen, maar elders tot aan de enkels reikt. Met het dragen ervan worden vele aspecten van het sociale leven tot uiting gebracht. Dat geldt eveneens voor de quechquémitl dat in principe meer een schoudergewaad is. De verschillende huipiles en quechquémitl onderscheiden zich van elkaar naar vorm en toegepaste weef- en versieringstechnieken, evenals de omvang en aard van de decoratieve patronen en motieven - deze elementen hangen veelal samen met de eigen identiteit van de verschillende etnische groepen. Het is interessant te zien dat het verspreidingsgebied van beide kledingstukken in de 20ste eeuw nagenoeg geen overlap kent: als een groep zich kleedt met de huipil, ontbreekt de quechquémitl en omgekeerd. In de precolumbiaanse tijd was dit niet het geval en bestonden beide kledingstukken naast elkaar en werden in sommige gevallen zelfs over elkaar gedragen, zoals uit Mixteekse codices blijkt. In september 1962 maakte Dr. Irmgard Weitlaner de volgende notities over de quechquemitl van Xolotla en Atla, beide Nahua dorpen in Huasteca Poblana: "Women from Atla and Xolotla (Nahua) frequently wear quechquemitl of commercial cloth. Also saw several women wearing crotcheted quechquemitl, including figures. Evidently quechquemitl with gauze and seersucker stripes, plus brocaded bands are getting quite scarce. It is said that there is more weaving done in Atla than in Xolotla. [...] In Xolotla they still have a few silk worms growing on guayabos but nobody makes use of them. They formerly used to weave cloth of silk for men's shirts and short pants, and women's quechquemitl.