Schouderdoek

Deze zijden schouderdoek, slendang, is versierd door middel van twee verschillende afbindmethodes. De motieven, palmetten, rozetten en kleine nopjes, zijn verkregen door steeds een gedeelte van de stof stijf te omwinden, alvorens de doek in een verfbad te dopen. Deze afgebonden gedeelten nemen de kleur van het verfbad niet aan. Vaak worden er zaden, rijstkorrels of steentjes tijdelijk ingebonden. Het effect dat hiermee wordt verkregen wordt plangi genoemd. De gebogen lijnen, gevormd door kleine stipjes langs het rode middenveld en de paarse randen van de doek zijn verkregen door de doek op die plaatsen stevig in te rijgen met een van ananasvezel gemaakte draad. Dit is de tritik methode. Een doek die zoals deze is versierd volgens de plangi en de tritik methode wordt kain kembangan, gebloemde doek, genoemd. Hoewel deze doek is gemaakt in Semarang, Noord-Java, is hij verzameld in Aceh, Noord-Sumatra. Dergelijke doeken werden vaak vanuit Java naar andere delen van Indonesië geëxporteerd. De hoofddoek van de klederdrachtpop van de vrouw van de "rijksgrote" van Jambi (Oost-Sumatra) is ook een plangi doek.