Schort

In Hindeloopen is het schort een onderdeel van de vrouwendracht. Altijd werd het schort gedragen, zowel in het dagelijkse leven, alsook wanneer de vrouwen zich voor feestelijke gelegenheden op hun fraaist hadden aangekleed. Het schort, skerteldook of boezelaar, heette in het Hindeloopers een "bame", en was gemaakt van bonten (kleurig geruite Indiase katoen) of van wol met een geruit bovenstukje "het stik". Het geruite bovenstukje, oorspronkelijk bedoeld om een dik wollen schort makkelijk te kunnen plooien, kreeg later ook een sierfunctie. De kleurstelling van de bontjes was een duidelijk kenteken van de rouwgraad, waarin men verkeerde. De rouw kon wel 8 jaar duren en men kende 8 stappen van "verlichting". Bij zware rouw werd donkerblauw en zwart gedragen. Langzaamaan werd dit blauw lichter, eerst door vermenging met lichtblauw, daarna met wit, vervolgens met rood; uiteindelijk was het blauw geheel uit het rood verdwenen en werd de roodbonte stof weer gebruikt De skerteldook is gemaakt van bont , wit met rode en fijne blauwe ruitstrepen, de bovenzijde is gerimpeld in een karmijnrood zijden taillebandje gevat, dat doorloopt in de schortbanden, 15 cm van de onderzijde af is een bessel aangebracht. Dit schort is niet origineel en is gezien de geborduurde randjes en initialen boven de bessel oorspronkelijk een zondoek geweest. Bovendien zijn de banden ook niet op de gebruikelijke manier aangezet en het schort is te smal. Dit schort is niet origineel en is gezien de geborduurde randjes en initialen boven de bessel oorspronkelijk een zondoek geweest. Bovendien zijn de banden ook niet op de gebruikelijke manier aangezet en het schort is te smal. In Hindeloopen is het schort een onderdeel van de vrouwendracht. Altijd werd het schort gedragen, zowel in het dagelijkse leven, alsook wanneer de vrouwen zich voor feestelijke gelegenheden op hun fraaist hadden aangekleed. Het schort, skerteldook of boezelaar, heette in het Hindeloopers een "bame", en was gemaakt van bonten (kleurig geruite Indiase katoen) of van wol met een geruit bovenstukje "het stik". Het geruite bovenstukje, oorspronkelijk bedoeld om een dik wollen schort makkelijk te kunnen plooien, kreeg later ook een sierfunctie. De kleurstelling van de bontjes was een duidelijk kenteken van de rouwgraad, waarin men verkeerde. De rouw kon wel 8 jaar duren en men kende 8 stappen van "verlichting". Bij zware rouw werd donkerblauw en zwart gedragen. Langzaamaan werd dit blauw lichter, eerst door vermenging met lichtblauw, daarna met wit, vervolgens met rood; uiteindelijk was het blauw geheel uit het rood verdwenen en werd de roodbonte stof weer gebruikt.