Ondermuts

De witte gebreide of gehaakte ondermuts wordt over de zwarte ondermuts en onder de hul gedragen. Het is dud eigenlijk een tussenmuts. In de loop van de 20ste eeuw werd de hul steeds vaker weggelaten. Nu wordt deze helemaal niet meer gedragen en de witte ondermuts is bovenmuts geworden. In het begin van de 20ste eeuw waren de mutsen gebreid: een bol en een pas in grote en kleine geometrische motieven. Na 1915 gaf men de voorkeur aan de gehaakte mutsen, deze bestonden nog altijd uit een bol en een pas. Na 1920 heeft de muts geen bol en pas meer, maar zes rozetvormige motieven. Omstreeks 1945 vier rozetten; men beging de muts te stijven. In de jaren 60 ontstaat een duidelijke voor en achterkant, beide een groot motief opgebouwd uit kleinere motiefjes, soms met relief. Er bestaan talloze variaties in motieven omdat elke vrouw er naar streeft een zo origineel mogelijke muts te hebben. Witte gehaakte ondermuts voor en achterzijde gelijk patroon: 3 identieke motieven, een bloem op een steel met blaadjes.