Hul

T.o.v. de andere kledingstukken in Volendam heeft de muts zich wel het meest gewijzigd. Omstreeks het midden van de 19e eeuw droegen de vrouwen nog een zg. boomhul. Bejaarde vrouwen droegen daar overheen nog een mansslaapmuts. Rond 1900 werd de boomhul alleen nog maar door enkele oude vrouwen gedragen. De jongere vrouwen droegen van 1850 tot 1900 een hul die in vorm gelijk was aan die van de overige streken in Noord-Holland. Tussen 1905 en 1910 is de Volendammer hul sterk veranderd. Even voor de laatste wereldoorlog kwam de permanent in de mode. Dit bracht ook een verandering teweeg, zowel in model als wel de manier waarop de hul op het hoofd gedragen werd. Bestaande uit een bol van fraai met bloem- en bladmotief versierde doorgestopte tule, met 2 wieken van zg. skroossiesgaas en Rijsselse kant (zg. trouwkant), het kant wordt kop en bak genoemd, bol bestaat uit twee helften, naad op het achterhoofd, onderlangs de bol is een strookje skroossiesgaas aangezet (zoompje) waardoor een bandje gaat, hiermee wordt de onderzijde aangetrokken en vastgestrikt in de nek, de wieken en het gedeelte over het voorhoofd zijn eveneens van skroossiesgaas, met daaraan weer een strook kloskant welke zeer fijn is geplooid, gedragen op zondag en bijzondere gelegenheden. Volendam, vrouw, zondagse dracht T.o.v. de andere kledingstukken in Volendam heeft de muts zich wel het meest gewijzigd. Omstreeks het midden van de 19e eeuw droegen de vrouwen nog een zg. boomhul. Bejaarde vrouwen droegen daar overheen nog een mansslaapmuts. Rond 1900 werd de boomhul alleen nog maar door enkele oude vrouwen gedragen. De jongere vrouwen droegen van 1850 tot 1900 een hul die in vorm gelijk was aan die van de overige streken in Noord-Holland. Tussen 1905 en 1910 is de Volendammer hul sterk veranderd. Even voor de laatste wereldoorlog kwam de permanent in de mode. Dit bracht ook een verandering teweeg, zowel in model als wel de manier waarop de hul op het hoofd gedragen werd.