Huipil

In Yucatán hebben de vrouwen een opvallende traditionele klederdracht die bestaat uit een heel lange “huipil” en een onderrok. Voorheen werden de kledingstukken met de handgeweven, tegenwoordig genaaid van fabrieksmatig geproduceerde katoenen stof. De “huipiles” werden versierd met borduurwerk in kruissteek waarbij dier-, vogel- en geometrische patronen populair waren. Tegenwoordig zijn vooral bloemmotieven rond de hals en aan de zoom van de “huipil” geliefd. Dit borduurwerk is wordt machinaal aangebracht. In eerste instantie bestond dit borduurwerk uit één kleur, tegenwoordig uit een heel scala van kleuren. Net als met weven leren meisjes al op jonge leeftijd borduren. Volgens José Díaz Bolio was het op Yucatán gebruikelijk voor beginnende borduursters om hun hand boven een ratelslang te houden voordat zij borduren in kruissteek zouden kunnen leren.