Hoofddoek

De Hausa kennen twee verschillende soorten weefgetouwen. De vrouwen, die ook het katoen spinnen, werken aan het verticale weefgetouw en weven stoffen die ongeveer een halve meter breed en twee meter lang zijn. Deze stoffen worden gewoonlijk paarsgewijs gemaakt; waarvan één doek over het hoofd wordt gedragen en de ander om het lichaam wordt gewikkeld. Het Sudanese weefgetouw van de mannen is horizontaal, heeft twee hevels en wordt gebruikt om een lange smalle band te weven. De lange smalle banden die op dit weefgetouw worden gemaakt worden gewoonlijk in de lengte aan elkaar genaaid voor de gewaden van de vrouwen en broeken, gewaden en tulbanden voor de mannen. Vroeger circuleerde dit type weefsel ook als een soort betaalmiddel in West- Afrika. Het weefrepertoire van de mannen is vrij beperkt. Zij weven gewoonlijk een geheel wit textiel of een gespikkelde variant door een draad indigo samen met een witte of lichtblauwe draad te weven. Daarnaast maken zij ook enkele gestreepte stoffen die uit twee of meerdere kleuren bestaan. Elk patroon heeft zijn eigen naam. De patronen die door de vrouwen geweven worden zijn minder rigide dan die van de mannen. Zij hebben meer vrijheid in kleurcombinaties en patronen. In de negentiende eeuw produceerden de Hausa grote hoeveelheden geweven stoffen die via de stad Kano naar andere delen van West- Afrika en door de Sahara naar Noord- Afrika werden verhandeld. Door de komst van fabrieksmatig geproduceerde stoffen is het aantal traditionele wevers sterk achteruit gegaan. In de jaren 1970 droegen de Hausa in de steden nog nauwelijks traditionele kledij, alleen sommige rurale Hausa, Fulani en de Tuareg droegen in deze periode nog geweven Hausa kleding.