Hoofddeksel voor islamitische geleerden

Hoofddeksel dat werd gedragen door islamitische geleerden, bijvoorbeeld door een qadi (rechter) of faqih (rechtsgeleerde). Het hoofddeksel is een symbool van religieuze status en werd ook wel door sayyids, afstammelingen van de profeet Mohammed, gedragen. De muts werd over een kapje heengedragen en in combinatie met een witte sjaal, die om de muts heen werd gebonden. Het geheel werd imamah genoemd. Bij de imamah werd een vergelijkbaar uitgevoerde dolk (jambiyyah) gedragen (Serjeant et al. 1983: 532). Jongens die de koranschool hadden doorlopen kregen tijdens de afsluitende ceremonie ook dit type muts opgezet, zonder witte sjaal.

De versiering op de muts is verdeeld in banden. De band boven- en onderaan is opgevuld met borduurwerk van gestileerde bladranken op een rode ondergrond. In de cirkel bovenop de muts nemen de bladranken de vorm aan van een achtpuntige ster. De overige twee banden zijn voorzien van Arabische dichtregels.

De tekstregel op de bovenkant van het hoofddeksel luidt:
وقاية الله أغنت عن مضاعفة من الدروع وعن عال من الأطم
'Gods bescherming maakt [een veelvoud van] schilden [of harnassen] en hoge forten overbodig'

Op de zijkant is een lofprijzing op de profeet Mohammed in dichtvorm aangebracht:
بلغ الـعـلا بكماله ... كسف الدجى بجماله
حسنت جميع خصاله ... صاوا عليه واله
'Hij heeft de allerhoogste graad van perfectie bereikt
Zijn schoonheid doet de duisternis verdwijnen
Al zijn eigenschappen zijn voortreffelijk
Geprezen zij Hij en Zijn familieleden'

Deze versregels zijn afkomstig uit de Gulistan ofwel "De rozentuin" uit 1258, een van de bekendste werken van de Perzische dichter Sa'di (1210-1291/1292 AD), die zowel in het Perzisch als het Arabisch dichtte. Dat de tekst op het hoofddeksel een lofprijzing op de profeet Mohammed bevat wijst erop dat het hoofddeksel mogelijk door een sayyid werd gedragen.