Bauw

De bauw, ook wel baaf genoemd, die vermoedelijk zijn oorsprong heeft gevonden in een wasbare bescherming tegen morsen bij het eten, heeft in de dracht een blijvende plaats gekregen. Door de keuze van het materiaal (antieke sits of antieke geruite katoen) is het vaak een kostbaar voorwerp van pronk geworden in de kinder- en vrouwendracht. De bauw van meisjes en vrouwen is voor het dagelijks gebruik van een fleurig, meest fors gebloemde katoen, en wordt strak voor het lijf gespeld. Voor hoogtijdagen wordt de dagelijkse bauw vervangen door een antieke sitsen van katoen of linnen, van Indische of Europese herkomst. Dit zijn vaak naambauwen, bv. de kelkebauw voor Pasen of de wuppertjesbauw voor gewoon. Antiek is ook de z.g. "benet", een bauw welke uit twee verschillende stukken stof bestaat. De bovenste helft is van gebloemde stof, de onderste helft van geruit doekjesgoed. De bauw reikt vanaf het middel tot aan de rand van het koor, waarmee het rijglijf is omgeboord en bedekt in de breedte bijna de gehele borst. Wordt met spelden vastgezet. Indische sits, wit fond met bloemmotieven in de kleuren bruin, rood blauw, geel en blauw-groen, voor hoogtijdagen.